LEUVEN – In de stad Leuven sneuvelden al heel wat frietkoten. ‘Dit is al lang niet meer de stad van de frietkoten. Er zijn er nog zeven over’, vindt Jamal, werknemer van frituur Yessina op het Sint-Jacobsplein.

‘Onder de eigenaars van de frietkoten is het algemeen bekend dat de stad de ambulante frietkoten uit het straatbeeld wilt’, zegt Jamal van frituur Yessina. Yessina zelf maakt zich echter geen zorgen. ‘Mijn zus, waar de zaak naar genoemd is, heeft de frituur drie jaar geleden gekocht. Nu moeten we een nieuwe aanvraag indienen. Er zijn nooit problemen geweest en wij staan met ons kotje zeker niet in de weg. We hebben vaste klanten, we zijn proper en hebben lekkere frietjes. Een groot pak friet kost maar 1.80euro, een kleintje 1.60euro. Ondanks de crisis en de stijgende voedselprijzen, hebben we de jongste drie jaar geen enkele prijsverhoging doorgevoerd’, zegt Jamal trots.

Een tocht langs de frietkoten in Leuven leert ons dat er erg veel angst heerst onder de frituuruitbaters. Het grootste deel van de eigenaars weigert alle commentaar en wil ook niet met naam in de krant verschijnen. Het gerucht gaat dat de komende jaren minstens drie barakken moeten verdwijnen. Eerder sneuvelden die aan het station, in de Brusselsestraat, aan de Hooverplein…

‘Naast jaarlijkse belastingen die gemiddeld rond de drieduizend euro schommelen, moet een frituur om de zoveel jaar een concessie aanvragen’, vertelt een van de eigenaars. Dat is een officiële toestemming van de stad om op haar grondgebied een frietzaak te mogen uitbaten. ‘Maar het is vooraf nooit duidelijk of die vergunning wordt gegeven of verlengd’. Volgens sommige eigenaars schuilt in deze manier van werken een groot gevaar. ‘Je mag niet vergeten dat het openen van een frituur een zware investering is. Als de concessie niet wordt verlengd, weten veel uitbaters niet wat ze erna kunnen doen’, zegt Jamal.

‘Als alleen het stad beslist of een concessie al dan niet verlengd wordt, dan is het logisch dat er angst heerst in de gelederen. We verdedigen altijd ons eigen belang, maar uiteindelijk zijn zij meester’, zegt een eigenaar van een frietshop aan de vesten. ‘Leuven is al lang niet meer de stad van de frietkoten’, meent ook Jamal. ‘Waar is de tijd dat het station nog vol stond met frituren? Nu telt Leuven nog zeven ambulante zaken.’ (amn)

Het Nieuwsblad – 5.12.2008